نکته اول :
پروتکل ARP ( برگرفته شده از Address Resolution
Protocol ) یک آدرس IP را به یک آدرس فیزیکی (
MAC address ) ترجمه می نماید
پروتکل
RARP ( برگرفته شده از Reverse Address Resolution
Protocol ) یک آدرس فیزیکی را به یک آدرس منطقی ( آدرس
IP ) ترجمه می نماید .
نکته دوم : آشنائی با مفاهیم آدرس دهی IP برای تمامی علاقه مندان فعالیت در زمینه شبکه های کامپیوتری الزامی است . آدرس های IP یک عدد سی و دو بیتی می باشند که به صورت چهار عدد ( اکتت ) مبنای ده که توسط نقطه از یکدیگر جدا شده اند ، نمایش داده می شوند .
نکته سوم : هر آدرس IP از دو بخش شبکه و هاست تشکیل می گردد . جدول زیر تعداد بیت های در نظر گرفته شده برای هر یک از بخش های هاست و شبکه را به همراه تعداد آدرس موجود در هر کلاس نشان می دهد ( بدون subnetting )
تعداد آدرس موجود در هر شبکه * |
تعداد بایت
های در نظر گرفته شده برای بخش هاست |
تعداد بایت های در نظر گرفته شده برای بخش شبکه |
کلاس شبکه |
224 - 2 |
سه بایت |
یک بایت |
A |
216 - 2 |
دو
بایت |
دو
بایت |
B |
28 - 2 |
یک
بایت |
سه بایت |
C |
* : در هر شبکه دو آدرس هاست رزو شده است . |
جدول یک :اندازه بخش شبکه و هاست کلاس های IP ( بدون subnetting )
نکته چهارم : اولین بایت و یا اکتت شبکه های کلاس B ، A و C به همراه لیست شبکه های معتبر در جدول زیر نشان داده شده است .
تعداد
هاست |
تعداد
شبکه |
شماره شبکه های معتبر |
محدوده اولین اکتت |
کلاس شبکه |
224 - 2 |
27 - 2 |
1.0.0.0 to 126.0.0.0 |
1 تا 126 |
A |
216 - 2 |
214 - 2 |
128.1.0.0. to 191.254.0.0 |
128 تا 191 |
B |
28 - 2 |
221 - 2 |
192.0.1.0 to 223.255.254.0 |
192 تا 223 |
C |
*
:تعداد
واقعی شبکه را نمایش می دهد.در این رابطه چندین آدرس رزو شده نیز وجود دارد . مثلا"
شبکه 0 . 0 . 0 . 0 ( در اغاز برای یک آدرس broadcast
رزو شده بود ) و 0 . 0 . 0 . 127 ( همچنان از آن به عنوان آدرس
loopback استفاده می گردد ) رزو شده می باشند . |
جدول دو : لیست شبکه های معتبر
نکته پنجم : mask پیش فرض برای هر یک از کلاس های آدرس دهی IP در جدول زیر نشان داده شده است .
کلاس IP |
mask پیش فرض |
Class A |
255.0.0.0 |
Class B | 255.255.0.0 |
Class C | 255.255.255.0 |
جدول سه : mask پیش فرض برای هر یک از کلاس های آدرس دهی IP
نکته ششم : شماره شبکه و آدرس broadcast برای یک subnet ، اولین و آخرین آدرس های IP را شامل می شود . محدوده آدرس های IP معتبر ، شامل تمامی آدرس های بین شماره شبکه و آدرس broadcast می باشد . در نمایش باینری یک آدرس IP ، برای مشخص کردن شماره شبکه تمامی بیت های مربوط به بخش هاست صفر در نظر گرفته می شود . در آدرس های broadcast تمامی بیت های مربوط به هاست یک در نظر گرفته می شود .
نکته هفتم : اینترفیس بین شبکه مشتری و ارائه دهنده شبکه WAN ، از طریق یک DTE ( برگرفته شده از Data terminal equipment ) و یک DCE ( برگرفته شده از Data communication equipment ) برقرار می گردد . دستگاه های DTE معمولا" روتر و دستگاه های DCE معمولا" مودم ، CSU/DSU ( برگرفته شده از channel service units/data service units ) و TA/NT1s ( برگرفته شده از terminal adapter/network terminations 1 ) می باشند .
نکته هشتم : Frame-Relay یک پروتکل WAN از نوع packet-switching با سرعت بالا است که در لایه Data-Link کار می کند . پروتکل فوق تقریبا" بر روی هر نوع سریال اینترفیس اجراء می شود و از FCS ( برگرفته شده از frame check sequence ) به عنوان مکانیزمی جهت بررسی خطاء استفاده می نماید . یک مدار مجازی می بایست دو دستگاه DTE درون یک شبکه frame-realy را به یکدیگر متصل نماید . مدارات PVCs (برگرفته شده از Permanent virtual circuits ) بمراتب بیشتر از SVCs ( برگرفته شده از switched virtual circuits ) استفاده می گردد .
نکته نهم : از DLCI ( برگرفته شده از Data link connection identifier ) به عنوان یک مدل آدرس دهی درون یک شبکه frame-relay استفاده می گردد . LMI ( برگرفته شده از Local Management Information ) ، مجموعه ای از امکانات و پتانسیل های اضافه شده در ارتباط با فریم می باشد که توسط شرکت های سیسکو ، Northen Telcom ، StartCom و DEC ایجاد شده است .
نکته دهم : DLCs از طریق inverse ARP و یا با استفاده از دستور frame-relay map به آدرس های لایه شبکه ترجمه می گردند.
نکته یازدهم : CIR ( برگرفته شده از Committed Information Rate ) ، نرخ انتقال داده در یک شبکه frame-relay را بر حسب بیت در ثانیه است مشخص می نماید .
نکته دواردهم : پروتکل PAP ( برگرفته شده از Password Authentication Protocol ) از یک روش handshake دو طرفه برای تائید ارتباطات PPP ( برگرفته شده از Point-to-Point Protocol ) استفاده می نماید . پروتکل فوق ، نام و رمز عبور را به صورت متن معمولی و غیررمزشده ارسال می نماید . پروتکل CHAP ( برگرفته شده از Challenge Handshake Authentication Protocol ) از روش handshake سه طرفه استفاده می نماید و رمزهای عبور را به صورت رمز شده به همراه یک ID منحصربفرد برای تائید ارتباطات از نوع PPP ارسال می نماید.
نکته سیزدهم : ISDN ( برگرفته شده از Integrated Services Digital Network ) را می توان به دو گروه BRI ( برگرفته شده از basic rate interface ) و PRI ( برگرفته شده از primary rate interface) تقسیم نمود .
نکته چهاردهم : از ISDN در مواردی متعددی همچون اضافه کردن پهنای باند برای مبادله اطلاعات ، بهبود زمان پاسخ اینترنت ، حمل چندین پروتکل لایه شبکه و کپسوله سازی سایر سرویس های WAN استفاده می گردد .
نکته پانزدهم : DDR ( برگرفته شده از Dial-on-demand routing ) با ISDN کار می کند تا ارتباطات را ایجاد و خاتمه دهد . بدین منظور از لیست های دستیابی برای بررسی ترافیک مورد نظر استفاده می گردد .
نکته شانزدهم : در رابطه با مد
EXEC روتر می توان به موارد زیر اشاره نمود :
- استفاده از برنامه help جهت بررسی گرامر ،
پاسخ مناسب به دستورات تایپ شده ، تکمیل کلید واژه ها
- لیست سوابق دستورات
، رکوردی از دستورات
تایپ شده اخیر را نمایش می دهد که با استفاده از
کلیدهای جهت نما بالا و پائین می توان درآن حرکت نمود .
- استفاده از ویرایش پیشرفته که امکان
بازیابی و ویرایش دستورات موجود در لیست سوابق دستورات را فراهم می نماید .
دستورات terminal editing و terminal
no editing باعث فعال شدن و غیرفعال شدن امکانات پیشرفته ویرایش می گردد .
- استفاده از کلید Tab برای
تکمیل دستور تایپ شده پس از مشاهده پیام %incomplete command%
نکته هفدهم : با استفاده از دستورات show version, show memory, show protocols,
show running-config , show
startup-config , show interfaces و show flash می توان
وضعیت روتر را بررسی نمود .
نکته هجدهم : پروتکل
CDP ( برگرفته شده از Cisco Discovery
Protocol ) خلاصه اطلاعاتی را در خصوص دستگاه هائی
که بطور مستقیم متصل شده اند ، نمایش می دهد و در
لایه Data Link کار می کند .
دستور show cdp
neighbors اطلاعاتی نظیر ID, local and remote port, holdtime, platform را نمایش
می دهد . دستور < show cdp
entry <device id اطلاعاتی را در خصوص یک دستگاه خاص شامل تمامی آدرس های لایه سه و
نسخه های IOS ( برگرفته شده از
Internetwork Operating System ) نمایش می دهد
.
نکته نوزدهم : برای تهیه
backup از یک فایل پیکربندی روتر ( کپی یک فایل پیکربندی
از روتر بر روی یک سرویس دهنده TFTP
، برگرفته شده از
Trivial File Transfer Protocol) از دستور copy running-config tftp
استفاده می گردد .
دستور copy tftp
running-config یک فایل پیکربندی ( کپی یک فایل پیکربندی از یک سرویس
دهنده TFTP به یک روتر )
را restore می نماید
.
نکته بیستم : از مجموعه دستورات زیر برای فعال کردن enable secret ، رمزهای عبور کنسول و auxiliary در روتر استفاده می گردد :
Router(config)#enable
password |